မနော

အမိယုတ်တော့ နှုတ်ကြမ်း၏။ အဖယုတ်တော့ ကိုယ်ကြမ်း၏....ဆိုတဲ့လောကနီတိကျမ်းလာမြန်မာရှေးရိုးစကားကြောင့် ကျွန်မမှာ ဘာတစ်ခုပဲလုပ်ချင် လုပ်ချင် စဉ်းစား နေရပါတယ်။ ကိုယ့်ဘာသာလုပ်လိုက်ပေမယ့်လည်း ကိုယ့်မိဘ ကိုထိခိုက်မှာစိုးတာနဲ့ အနေအထိုင် ၊ အပြောအဆိုကစလို့ ဆင်ခြင်နေရပါတယ်။ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် လုပ်ချင်ရာလုပ် ၊ ပြောချင်ရာပြောတာကို ဘာမှမဆိုင်ဘဲ မိဘက အလကားနေရင်းကြားကနေ ယုတ်တယ် ဖြစ်သွားဦးမှာမို့ တစ်ခုခု ပြောတော့မယ် ဆိုတိုင်းလည်း စဉ်းစားပြီးမှပြောနေရပါတယ်။ 



      ကျွန်မအပေါ်ကြီးမားလှတဲ့ မိဘကျေးဇူးကို ကျွန်မပြန်လည်ဆပ်နိုင်ဖို့ဆိုတာ ဒီ

ဘဝတစ်ခုတည်းနဲ့လုံလောက်မှာမဟုတ်ပါဘူး။မိဘကျေးဇူးကိုမဆပ်နိုင်သေးတဲ့အပြင် မိဘကိုပါ အပြောခံရအောင်လုပ်မယ်ဆိုရင် ကျွန်မအင်မတန်မတရားတော့ဘုူးလေ။



        မိဘတွေရဲ့ မွေးကျေးဇူး ၊ ကျွေးကျေးဇူး နဲ့ ပြုစုစောင့်ရှောက် ပညာသင်ပေးခဲ့တဲ့ ကျေးဇူးတွေကို ကျွန်မ မဆပ်နိုင်ဘဲ မိဘတွေ အပြောခံရအောင်တော့ မလုပ်ပါဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်မိပြီး ကျွန်မ တစ်ခုခုပြောမယ် လုပ်မယ်ရည်ရွယ်တိုင်း မိဘ နှစ်ပါးရဲ့ မျက်နှာ ကိုမြင်ပြီး ဆင်ခြင်မိပါတယ်။



      လူ့စိတ် ကိုလေ့လာတဲ့အခါမှာလည်း လူတွေဟာတစ်ခုခုကိုပြောလိုက်တာ မရည်ရွယ်ဘူးလို့ပြောလို့မရပါဘူး။ စကားတစ်ခွန်းကိုပြောလိုက်တယ်ဆိုရင် အဲဒီ စကားဟာသူ့စိတ်မှာကြိုတင်တွေးတောကြံစည်ပြီးသားမို့ပါ။ ဒေါသအလျှောက် ပြောမိတယ်။ မှားမိတယ်လို့ လူတွေဟာ ဆင်ခြေပေးတတ်ကြပေမယ့် တကယ်တန်း လူ့စိတ်သဘောမှာ တစ်ခုခုကိုပြောမယ်ဆိုတာ သူ့စိတ်မှာ နဂိုတည်းကရှိပြီးသားမို့ သူ့ပါးစပ်ကနေပြောထွက်သွားတာပါ။ ဥပမာ ဆိုရင် မင်းကဘာကောင်မို့လဲ လို့ မေးလိုက် ၊ ပြောလိုက်တဲ့ လူတစ်ယောက်ဟာ သူမေးလိုက်၊ ပြောလိုက်တဲ့ သူကို အဲလိုသူ့စိတ်ထဲမှာတွေးပြီးသားပါ။ သူကဘာကောင်မို့လဲ။ သူက ဘာမို့လို့လဲ ဆိုတာကို သူ့စိတ်မှာရှေးဦးမဆွတည်းက ကြံစည်တွေးတောမိပြီးသားမို့ သူမေးတာ ပြောတာပါ။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ဒေါသအလျှောက် ပြောလိုက်မိတာပါ။ ဒေါသနဲ့ စကားတွေ မှား တာပါလို့ ဆင်ခြေ ဆင်လက်တွေ လူတွေကပေးတတ်ကြပေမယ့် ဘယ်စကား ၊ ဘယ်အရာမဆို လူ့စိတ်ကနေ ကြံစည်တွေးမိပြီးသားတွေဆိုတာ နက်နဲပြီး စိတ်ဝင်စား စရာကောင်းလွန်းလှတဲ့ သိမ်မွေ့လှတဲ့ ဘာသာရပ်တစ်ခုဖြစ်တဲ့ လူ့စိတ် သဘော ဘာသာရပ်မှာ လေ့လာတွေ့ရှိနိုင်ပါတယ်။



     အဲဒါသူ့ ၀သီပဲလေ။ သူကဒီလိုပဲပြောတတ်တာပဲ ။ သူ့စိတ်မှာဘာမှ သဘော မရှိဘူး။  သူ့အကျင့်မို့လို့ သူဒီလိုပဲ ပြောတာ လုပ်တာလို့ လူကြီးသူမတွေက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အမုန်းပွားမှာစိုးလို့ ဆင်ခြေတွေကြားထဲကနေ ပေးနေ တတ်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့်သေချာပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင် အပြော အဆို အပြု အမူတွေဟာ လူ့စိတ်ကနေကြိုတင်မကြံစည်ထားဘဲ သူ့အလိုလိုဖြစ်မှမလာနိုင်တာပဲ။ လူကြီးတွေပြောတဲ့စကားကို ဒီနေရာမှာ ဆန့်ကျင်လိုပေမယ့် ဘာမှမပြောမိတော့ပါဘူး။ ဒါသူ့ဝသီပဲလေ ဆိုလည်း သူ့ဝသီပေပဲလို့ ထားလိုက်ရုံပဲရှိပါတော့တယ်။