Wednesday, 1 February 2017

အသားညှပ်ပေါင်မုန့် တုံ့ပြန်မှု

presentation လုပ်တာတင် အရေးကြီးတာ မဟုတ်ပါဘူး။ မေးခွန်းတွေ မေးတာလည်း ၀ဖေန် ထောက်ပြတာတွေကလည်း အရေးကြီးပါတယ်။ အဲဒီနေရမှာ အနောက်တိုင်းသားတွေ အဖြူတွေက အားသာပါတယ်။ မေးတာတော့ မေးတာပါပဲ...ဒါပေမယ့် အရင် ချီးမွန်းခန်းလေးဖွင့်ပါတယ်နနဲ့လည်း ကျောင်းသားမိဘက သူ့ကလေးအကြောင်း မေးရင် အဲဒီ sandwich နည်းနဲ့ပဲ ပြန်ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော့်သား၊ ကျွန်မ သား ဘယ်လိုလဲ ကျောင်းမှာ စာလုပ်လား စာတော်လား စသည်ဖြင့် မိဘတွေက မေးတတ်ကြတယ်..ခင်ဗျားသားကတော့ ဘယ်လို ခင်ဗျားသမီးကတော့ ဘယ်လိုဆိုပြီး ပြောလို့ကတော့ ဒီကောင်တော့လား အိမ်ကျ နာပြီသာမှတ်ဆိုပြီး ကလေးက မိဘရိုက်တာ ခံရတော့မှာပါ။ ဆရာက ငါ့ကို မကောင်းပြောတယ်ဆိုပြီး ကလေးအတွက် negative ပိုဖြစ်လာပါလိမ့်မယ်။ ကျောင်းသားမိဘနဲ့တွေ့တဲ့ခါ အစ်မသား..ခင်ဗျားသားကတော့ ဘယ်လို ကူညီတတ်တာ..သူငယ်ချင်းတွေကိုလည်း အလွန်ခင်တာ..ဆရာအားလုံးက သူ့ကိုချစ်ကြတယ်. နည်းနည်းလေးတော့ စာမှာ ပျင်းချင်တယ်။ ဒါပေမယ့် နည်းနည်းလောက် စာကို အာရုံစိုက် ဖိစီးလိုက်ရင် အမှတ်ကောင်းလာမှာပါ...သူက ထုံထုံထိုင်းထိုင်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဉာဏ်ကောင်းပါတယ်.။ အဲလိုမှသာပဲ မိဘက နားခံသာပါမယ်။ ဟာ ခင်ဗျားသားကတော့ စာမလုပ်ဘူး..သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဟေးလားဝါးလားပဲ..ဆိုလို့ကတော့ မိဘ ၊ ဆရာ၊ ကျောင်းသား တြိဂံလေး ပုံပျက်သွားပြီပဲလေ။ မိတ်ဆွေတွေကို ၀ဖေန် ထောက်ပြတဲ့အခါမှာရော ဒီ sandwich နည်းကပဲ အပြုသဘောဆောင်ပြီး ၀ဖေန်ခံရသူကလည်းသူ့ အားနည်းချက်ကို သူ သိမြင် ပြုပြင်ပါတယ်။ လူတိုင်းက perfect မရှိပါဘူး။ ကလေးတွေက အဆိုးချည်းပဲ မဟုတ်ပါဘူး။ ကလေးတွေကို ပေးတဲ့ feedback နည်းကြောင့်သာ ကလေးတွေကို အဆိုးဘက် တွန်းပို့နေကြတာပါ။

                              

No comments:

Post a Comment